Zaterdag 3-12-2016; Hoi An

Gisteravond zijn we met de taxi naar het oude centrum gegaan, (ook in dit hotel staat er gelukkig een grote paraplu in de kast). Het oude stads centrum van Hoi An is volledig voetgangersgebied, en de smalle straatjes hangen volledig vol met (zijde) lampionnen, dit is natuurlijk heel sfeervol. In het centrum ligt ook een meer (of stroomt een rivier?) waar de toeristen (rijst)papieren bootjes met een kaarsje kunnen kopen om te laten drijven, natuurlijk zeggen de verkoopsters dat het niet uitmaakt dat het regent en dat het kaarsje gewoon blijft branden, maar wij denken daar anders over.
Genoeg keuze in restaurantjes, souvenir winkels maar ook 'mooie' kleding, schoenen en sportwinkels. Op advies van Kan eten we bij Cargo, dit is een wat luxer restaurant, idd zijn de prijzen van de gerechten iets hoger als wat we tot nu toe tegengekomen zijn, maar de keuze is reuze. Jammer en opvallend is dat het bier 3x zoveel is als we gewend zijn. Als we klaar zijn met eten, is het nog een tikkeltje harder gaan regenen, de straatjes veranderen in kleine riviertjes. Heel jammer dit maakt de beleving van dit vriendelijke, gemoedelijke, romantische stadje toch wat ...... nat zullen we maar zeggen.
Als we rond 22.15 terug het centrum uit lopen / ploeteren / zwemmen is bijna alles donker, aan de rand van het centrum houden we een taxi aan die ons terugbrengt naar het hotel. 
Er staan inmiddels van beiden 2 paar schoenen en 1 paar slippers te drogen. 

Als de wekker om 7 uur gaat is het buiten droog, de straten zijn nog wel nat, we besluiten om dan toch mee te gaan met de fietstocht die Kan georganiseerd heeft (gisteravond met die ontzettend harde regen hadden we onze bedenkingen), tijdens het ontbijt begint het echter toch weer te regenen en dat gaat alsmaar harder..... om half 9 als de meeste van de groep al besloten hebben om niet mee te gaan fietsen, verteld Kan dat de gezamenlijke tocht niet door gaat, vanwege het weer, maar ook omdat de boottocht (onderdeel van de fietstocht) is afgelast. Poehhhe die beslissing hebben we dus niet zelf hoeven maken. De fietsen (van het hotel) blijven voor ons beschikbaar, Wouter maakt snel een afspraak voor een massage (rug) en kan om 9.00 uur al terecht, Sandra gaat terug naar de kamer, na wat rommelen met de koffers en de natte kleding en schoenen etc schijnt opeens de zon. Hup met een handdoek een stoel op het balkon drooggemaakt en even genieten, wie weet hoe lang of kort het duurt...
Als Wouter om 10.00 terug is van de massage is het nog steeds droog, we besluiten dat we de gok wagen; we vragen fietsen bij de receptie en gaan op zoek naar de groene of groente dorpen, we weten niet meer hoe Kan deze dorpen precies noemde, hij bedoelde iig het platteland. We fietsen tussen de rijstvelden waar de buffels tot aan hun buik in het water staan, en komen langs wat dorpjes. Voor de lunch keren we om en fietsen richting centrum Hoi An, bij het centrum zetten we de fietsen op slot en gaan te voet verder; de rivier lijkt nog hoger te staan als gisteravond sommige bootjes bij de brug liggen gelijk met de kade. We gebruiken een simpele lunch (sandwich) en struinen wat door het stadje; het is nog steeds droog maar bewolkt, de temperatuur is rond de 25 graden; klam, zweterig, dorstig weer. Als we weer in de buurt van de rivier komen zien we dat het water de straatjes inkomt, de 'grote' kruising bij de brug staat inmiddels blank. 
We komen diverse gasten van ons reisgezelschap tegen in de stad, van Co en Trudi horen we dat zij op de fiets naar het strand zijn geweest dat schijnt niet zo ver buiten Hoi An te liggen. Wij hebben het wel een beetje gehad in de stad en gaan terug naar het hotel... dat verhaal over het strand dichtbij, blijft vooral bij Sandra kriebelen.   We nemen de e-readers mee, bestellen bij de receptie een taxi, en kijken of we bij het strand wat kunnen drinken, lezen en van de zee genieten. Als we met de taxi dezelfde weg volgen als op de fiets naar de groene / groente dorpen kunnen we ons zelf wel voor onze kop slaan. We hadden vanochtend maar 50 mtr!!! verder moeten fietsen. Het is een smal strand, de zee is woest, enkele strandbedjes, het voelt gelijk goed. Wouter denkt dat het voor zijn rug beter is om op een gewone stoel te zitten, dus na het pootje baden gaan we op het overdekte terras zitten en bestellen wat te drinken en een portie springrolls (deze worden in Vietnam net zo vaak gegeten als de bitterbal in NL). 
5 minuten komen Peter en Tamara (Belgisch koppel uit ons reisgezelschap) op de fiets aan, ze schuiven gezellig aan, de e-readers zijn in de tas gebleven maar we hebben wel weer veel schik gehad met elkaar, en daar gaat het toch allemaal om.
Rond 18.15 wordt er zachtjes op de deur geklopt, Trudi vraagt of we mee gaan eten, Peter en Tamara willen vanavond samen op stap, maar wij gaan wel mee. We lopen naar het centrum, onderweg komen we de 2 uit Twente tegen en die vertellen dat ze heerlijk bij een Griek gegeten hebben, dit lijkt ons ook wel wat. In het centrum blijkt het water nog hoger gestegen en we kunnen de Griek maar net zonder natte voeten bereiken. Michel en Silvia hebben niets teveel gezegd, we hebben heerlijk gegeten. Het water is inmiddels nog hoger en als we weggaan heeft Sandra net te korte benen om van de ene stoep op de andere te komen; weet een natte slipper!
We zijn vanavond lekker op tijd terug in het hotel.