Zondag 4-12-2016; Hoi An 'vrije dag'

Omdat we vandaag niet meegaan met de excursie naar een tempel kunnen we zelf beslissen hoe laat we wat gaan doen. Ook wel eens lekker toch? Als we terug van het ontbijt komen ligt de schone was al in onze kamer; zelfs de witte sokjes zijn weer wit.
We stoppen de e-readers weer in de tas en gaan op de fiets richting het strand, onderweg fietsen we nog een stukje over het platteland, vanuit 1 van de huizen horen we een paar kleine kinderen zingen, als we dichterbij komen zien we dat ze voor een televisie staan met een microfoon in hun hand. Karaoke is dus ook bij de kleintjes al populair.
Bij het strand moeten de fietsen   'geparkeerd' worden op een speciale plaats (tegen betaling) op het zadel wordt met krijt een nummer gezet en dan krijg je een geplastificeerd bewijsje mee, aan de ene kant een beetje raar (in de stad is het veilig om je fiets gewoon op slot te zetten) aan de andere kant op deze manier kunnen 1 of 2 gezinnen geld verdienen om eten te kunnen kopen. Wij vinden de Vietnamese bevolking erg aardig en behulpzaam, zeker in Hue en Hoi An, en omdat ze redelijk Engels spreken is het ook leuk om contact te maken. Natuurlijk proberen ze allemaal dat je een souvenir koopt, iets eet of drinkt maar over het algemeen zijn ze niet vervelend en accepteren ze; No, thank you (uitzonderingen zijn er natuurlijk altijd).
Jammer dat er zoveel wind staat want dat in combi met de bewolking maakt het toch een beetje fris. We zoeken een overdekte loungebank uit en installeren ons, het strandtentje waar we zitten heeft een leuke lunch kaart met een 'geschikt' toilet. 
Tijdens de lunch lijkt het harder te gaan waaien, Sandra heeft inmiddels een sjaal omgeslagen maar we zien ook dat de meisjes van de strandtent steeds meer stoelen naar buiten sjouwen...... joehoe THE SUN IS COMING. Overbodig om te melden dat wij onze overdekte loungebank inruilen voor 2 stoeltjes in de zon.
We gaan op tijd terug naar Hoi An, want we moeten (weer) langs de flappentap, en het is maar goed dat er zoveel zijn in Vietnam want de 3e geeft pas geld, ook wil Wouter zijn rug nog een keer laten masseren. Ook niet onbelangrijk; alle kleren en schoenen zijn inmiddels droog dus de koffer kan weer gepakt worden, dit willen we vandaag voor het eten doen want de koffers moeten morgenochtend om 5.15 op de gang staan! En iedere 5 minuten langer opstaan rond die tijd is mooi meegenomen. 
We hebben voor vanavond met niemand afgesproken voor het eten, wij willen naar het centrum, Peter en Tamara zijn niet op de kamer, maar Co en Trudi wel, we gaan lopend heen en zullen wel zien hoe we terug gaan. Het water in het centrum is al wat gezakt, maar de brug staat nog steeds blank. Sneu voor de winkeltjes en horeca aan de overkant, de meesten zijn zelfs donker (dus gesloten). We komen vandaag bij een Italiaan terecht, helaas zien we opeens weer paraplu's en poncho's in de straat verschijnen, dat voorspelt niet veel goeds. Het 1e stuk moeten we hoe dan ook lopen (voetgangers gebied), maar zodra het mogelijk is duiken we een taxi in. De shirtjes van vanavond hangen we aan kleding hangertjes aan de buitenkant van de kast, hopelijk zijn ze morgenochtend droog voordat de koffer dicht moet (5.15).